Toen de kinderen van Daphne Deckers in de puberteit terecht kwamen, ging er een nieuwe wereld voor Daphne open. Ze had zelf nooit leren omgaan met puber-emoties, want daar werd bij haar thuis niet vaak over gesproken.
“As ik liefdesverdriet had om een jongen zei mijn moeder: geen handvol, maar een landvol. Ik wist helemaal niet wat ik tegen een gefrustreerde puber moest zeggen. Deze fase duurde ook best lang”, lezen we in Story.
Eenmaal de kinderen ook op eigen benen gingen staan, werd het ook steeds leger in huis. Want ook de vrienden van de kinderen kwamen niet meer langs.
“Iedereen was opeens het huis uit. Ik hoorde de keukenklok voor het eerst tikken. Op dat moment realiseerde ik me dat die tijd nooit meer terug zou komen. Ik moest een periode afsluiten.”
