Prins Constantijn herinnert zich één moment nog altijd levendig. Een moment dat zijn jeugd én zijn hele leven volledig zou veranderen…
De Oranjes zijn altijd een erg hechte familie geweest. Iedereen leeft keer op keer mee met de situatie waarin iemand zich bevindt, net zoals nu prins Constantijn erg meeleeft met zijn nichtje, kroonprinses Amalia, die nog steeds door de georganiseerde misdaad bedreigd wordt.
Dat prins Constantijn het jammer vindt voor zijn nichtje Amalia is natuurlijk te begrijpen. Hij beleefde immers heel andere jeugdjaren dan Amalia. Constantijn kreeg van zijn ouders altijd heel wat vrijheid en is hen daar nog altijd dankbaar om. Al was er één moment waarop Constantijn toch een zware klap moest incasseren…
Constantijn moet toegeven dat hij bang was toen zijn moeder koningin werd. Hij had schrik dat hij veel van die vrijheid zou moeten opgeven. De broer van Willem-Alexander formuleert het als volgt…
“Het was als een bom die insloeg. Ik weet nog waar ik zat”, klinkt het bij prins Constantijn. “Ik dacht echt dat alles zou gaan veranderen en dat mijn leven voorbij was.” Eén gevoel overheerste…
“Ik kreeg een gevoel dat men naar mij keek”, verduidelijkt prins Constantijn. Een gevoel dat vooral in zijn tienerjaren erg aanwezig was. Al was er één iets dat hem uiteindelijk redde…
“Maar ik had een hechte groep vrienden waarop ik kon terugvallen en waar ik me veilig voelde. Dus ik heb het uiteindelijk nooit als iets nadelig ervaren”, benadrukt prins Constantijn.
